به نقل از «خبرگزاری برنا»

اکبر مجلل کیست و فرهاد اصلانی با او چه نسبتی دارد؟

تاریخ انتشار: ۳ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۷۹۷۸۳

یادداشت: مجتبی احمدی- دبیر گروه فرهنگ و هنر – خبرگزاری برنا

بازیگری و پدیده ای که شاید خیلی ها برای آن سر و دست می شکنند والبته خیلی ها با رابطه و بی رابطه در آن هیبت دیده می شوند و البته گاهی در قواره های کوچکتر در جای خود قرار می گیرند اما این حرفه را به راحتی نمی توان به هر کسی نسبت داد چون جدا از توانمندی و استعداد وتکنیک و خلاقیت حتما در این عرصه هنری باید یک آنی محسوس وجود داشته باشد تا تو را در کوچکترین حضور حرفه ایت روی صحنه تئاتر، در قاب تلویزیون و یا حتی روی پرده نقره ای سینما با ابهت کافی به نمایش بگذارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بازیگری ؛ بازیگر بودن یا نبودن!

بخش عمده ای از بازیگرانی که در آثار مختلف دیده می شوند و حتی ایفاگر نقش های مهمی هستند و برخی حتی برای نقش ها تلاشی مضاعف دارند و گاهی با تلاش تیم تولیددر جای درستی هم قرار می گیرند شاید در ذهن مخاطب ماندگار نباشند.

فاکتورهای متفاوتی باید دست به دست هم بدهد تا یک بازیگر در یک نقش جایش را پیدا کند و بتواند در موقعیت رخ داده با خلق یک شخصیت روح و روان مخاطبش را تسخیر کند.

شاید سالها بگذرد و هر بازیگر در کارنامه اش تنها یک نقش ماندگار به جا بگذارد و سالها تنها به عنوان یک بازیگر حرفه ای برای امرار معاش و حتی برای ایفای نقش های خاص جلوی دوربین برود اما آن اتفاقی که باید رخ ندهد.

و معدود هستند بازیگرانی که حتی در نقش های کوتاه آنچه باید را از خود به جای می گذارند چرا که آن لازم برای دیده شدن و تثبیت آن سکانس یا پلان را بلد هستند و معمولا این دست بازیگران جدا از اشراف بر حس و تکنیک در بازیگری بر فضای صحنه و قابی که در آن اجازه بازی دارند طوری حکومت می کنند که کارگردان و لنز دوربین برای ثبت هنر آنها نیاز ندارد به این در و آن در بزند .

سریال یاغی ساخته جدید محمد کارت این روزها یکی از پر سر و صدا ترین سریال پلتفرم های نمایش خانگی است که اتفاقا با استقبال بسیاری از سوی مخاطب روبرو شده است.

قصه خاص ، آدمهای متفاوت، جغرافیای روائی دست نخورده و البته شخصیت هایی که هر کدامشان می توانند نماینده ای از قشری خاص باشند که نیاز است گروه تحقیق ونگارش با تدبیر و تفکر دراماتیک در دل یک داستان نمایشی آنها را پازل طور کنار هم بنشاند تا به اتفاق راوی قصه ای باشند که مشخصا قرار است از یک آسیب جدی در زیر پوست شهر سخن بگوید.

اینکه سریال یاغی امروز یکی از اتفاقات ویژه درتولیدات نمایشی است بحث این مقال نیست اما حضور به یک باره فرهاد اصلانی در نقش اکبر مجلل که می تواندنمونه ای از یک قاچاقچی معروف بین المللی باشد در سریال یاغی به یک باره شوک جدی سریال بود برای لحظاتی که حالا تماشاگر همه شخصیت ها را دیده است داستان را می داند و کاراکترها حداقل در تعریف از خودشان نکته ای جدید ندارند مگر موقعیت درام ایجاب کندتا گرمای داستان افت نکند.

چند پلان و یک سکانس کافی است تا فرهاد اصلانی در دل یک سریال چند ده قسمتی حتی همه آنچه باید را بگوید و در تاثیرگذاری بر کل سریال جای خودش را پیدا کند و حتی جدا از روند قصه در ذهن مخاطب طوری بماند که هر لحظه انتظار حضور مجددش را بکشد.

لحن ، میمیک ، انتخاب صدا ، نوع بازی را به گریم متفاوت نقش در سریال یاغی اضافه کنید تا اکبر مجلل در حاشیه داستان پر و پیمان سریال یاغی با شخصیت های خوش رنگ و لعابش جای بگیرد.

همه آنچه از اصلانی در سریال یاغی در مدت کوتاه حضورش دیدیم محصول تجربه و توانایی این بازیگر نیست . از انتخاب به جا گرفته تا هیبتی که یک بازیگر برای جان دادن به یک نقش در ذات دارد نکاتی است که در کار فرهاد اصلانی برای هر نقشی مشهود است و در سریال یاغی نیز او به یک فرصت کوتاه برای زدن یک گل طلایی در میان ستاره های یک سریال خوش ستاره نیاز داشت تا همه چیز را به یک باره به سمت خود سوق دهد.

باید دید اکبر مجلل کی و دوباره کجا به داد درام محمد کارت وتیمش می رسد که طبعا پتانسیل نجات قصه را در هر لحظه ای دارد.

پ.ن: شباهت گریم فرهاد اصلانی به پابلو اسکوبار بزرگترین تاجر مواد مخدر در کلمبیا شاید از روی درک و شناختی است که محمد کارت از کاراکتر مجلل در ذهن دارد.

انتهای پیام//

 

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: سینما جاوید علی شادمان مجتبی احمدی محمد کارت طناز طباطبایی پارسا پیروز فرهاد اصلانى سریال یاغی اکبر مجلل سریال یاغی فرهاد اصلانی اکبر مجلل نقش ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۷۹۷۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حرف‌های جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد

اعتماد نوشت: بهنام تشکر به‌تازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.

گفت‌وگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.

دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟

من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سری‌های جدیدتری از مافیا تولید شد، نقش‌های بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.

گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟

گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخش‌تر است.

نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟

محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار می‌گیرد، مخاطب همراهش است. فکر می‌کنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش می‌برد و مراعات بازیکن‌ها را می‌کرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.

از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟

من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوت‌های مشخصی دارند. محدودیت‌های صدا و سیما، فیلمنامه‌هایی که تثبیت می‌کند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرم‌ها راحت‌تر است و به این واسطه، کارگردان‌ها، نویسنده‌ها به تبع آن بازیگران دست‌شان در کار بازتر است. این‌ها مواردی است که همه می‌دانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.

به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاری‌اش را به نقش‌آفرینی در سریال‌های تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلی‌ها، نگران حال این روز‌های تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور می‌تواند به وضعیت سابقش برگردد؟

تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عده‌ای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیز‌هایی گذاشته‌اند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب می‌دانند که بخش زیادی از مخاطب‌شان را از دست داده‌اند و به نظر می‌رسد که با این شیوه‌ای که پیش می‌روند، خیلی هم برای‌شان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاری‌شان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریال‌های پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریال‌های خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر می‌کنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.

به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهره‌های دهه‌های قبل چقدر در تلویزیون احساس می‌شود؟

به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریال‌ها یا برنامه‌ها کار می‌کردند، جای خالی برنامه‌های‌شان احساس می‌شود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیم‌گیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیات‌شان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید می‌کنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژه‌ای نمی‌خواهد. به هر حال آن برنامه‌ها و سریال‌های خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شده‌اند.

ترجیح‌تان کار در فضای کمدی است یا جدی؟

در حال حاضر به فضای کمدی نمی‌توانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه می‌دانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.